Το «Μικρό Παρίσι των Αθηνών» είναι ένα φεστιβάλ του Αθηναϊκού καλλιτεχνικού δικτύου που διεξάγεται στην Αθήνα κάθε Οκτώβρη, και συγκεκριμένα από τις 9 – 19 Οκτωβρίου στην ευρύτερη γειτονιά του κέντρου κάτω από την πλατεία Ομονοίας, γύρω από την πλατεία Βάθη και την πλατεία Καραϊσκάκη, ως τον σταθμό Λαρίσσης, όπου οι δρόµοι έχουν γαλλικά ονόµατα (Μάρνη, Φαβιέρου, Μαιζώνος, Β.Ουγκώ, Σατωβριάνδου, Βερανζέρου κ.α). Εκεί συναντιώνται, εδώ και χρόνια, ο αθηναϊκός αστικός πολιτισµός, η ελληνική λαϊκή παράδοση, οι κουλτούρες των µεταναστών, ταξιδιωτών και επισκεπτών.

Η παράσταση «Capo d'Istria» είναι βασισμένη στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη "Καποδίστριας", στην αλληλογραφία του Ιωάννη Καποδίστρια με τη Ρωξάνδρα Στούρτζα, καθώς και σε ιστορικό και σύγχρονο αρχειακό υλικό και παρουσιάζεται σε διασκευή/σκηνοθεσία Αναστασίας Κουμίδου.

Η σκηνοθέτιδα Αναστασία Κουμίδου μίλησε στο Art Magazine.

Δραματουργική ανάλυση του θεατρικού κειμένου Βόυτσεκ, του Γκέοργκ Μπύχνερ (εκδοχή β'), με αφορμή την παράσταση από την θεατρική ομάδα Σημείο Μηδέν, μέρα Πρεμιέρας 17 Οκτωβρίου 2014, στον νέο χώρο του Θέατρου Άττις.

Ο Πολυχώρος VAULT σε συνεργασία με το THEATROVICTORIA διοργανώνουν το 3ο OPEN SEPTEMBER, από 23 – 28 Σεπτεμβρίου.

Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, παίρνει μέρος το Φεστιβάλ Αθηνών στην χώρα μας. Ανεβάζοντας πολλές θεατρικές, και όχι μόνο, παραστάσεις (μουσικά και εικαστικά δρώμενα). Ανεβάζοντας όμως και τον πήχη ψηλά, φέρνοντας αξιόλογες ξένες αλλά και δικές μας παραγωγές. Παραγωγές, άλλες μοναδικές-οι οποίες παίζονται μόνο στα πλαίσια του Φεστιβάλ- άλλες αξιόλογες, καθώς είχαν εμπορική επιτυχία, δίνοντας έτσι ευκαιρία να την απολαύσει όλο και περισσότερος κόσμος. Αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός ότι, στο συγκεκριμένο φεστιβάλ (άλλα και σε άλλα πιο παραμεθόρια καλοκαιρινά φεστιβάλ) λαμβάνουν μέρος πληθώρα από αρχαιοελληνικές παραστάσεις. Θέλοντας έτσι με τον τρόπο αυτό να αναδειχτούν τα ποιητικά μας αριστουργήματα, αλλά και να παρουσιαστεί η αξιοθαύμαστη πολιτιστική μας κληρονομιά. Ο τρόπος με τον οποίο τις προσεγγίζει ο κάθε ένας σκηνοθέτης είναι αξιομνημόνευτο και είναι ένα γεγονός το οποίο έχουμε θίξει στο παρελθόν και δεν θα ασχοληθούμε παραπέρα. Διότι, αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο συζήτησης. Προσωπικά, η μανία με την οποία αναφερόμαστε στο αρχαιοελληνικό μας ''παρελθόν'' , είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο, στο οποίο θα αναφερθούμε, σίγουρα, στο προσεχές μέλλον. Αυτό το οποίο θα μας απασχολήσει, τώρα, είναι η αρχαία τραγωδία και πιο συγκεκριμένα τι σημαίνει η αυτοκτονία της Ιοκάστης, μέσα στα στενά έμφυλα πλαίσια, φυσικά από το ομώνυμο κείμενο του Οιδίποδα τυράννου, του Σοφοκλή.

Για πέμπτη συνεχή χρονιά το Ίδρυμα Schwarz προσκαλεί νέους ταλαντούχους διεθνείς καλλιτέχνες να περάσουν μία εβδομάδα στην Ελλάδα, στο ακριτικό νησί της Σάμου, σε μια καλλιτεχνική συνύπαρξη που έχει ως στόχο να συμβάλλει στη καλύτερη κατανόηση των λαών μέσω της Τέχνης. Από τις 20 Ιουλίου μέχρι και τις 10 Οκτωβρίου 2014. 

Πολλοί αγνοούν την επιστήμη του θεάτρου. Όταν αναφέρεις την λέξη θεατρολογία πολλοί σου λένε ότι είσαι ηθοποιός ή δουλεύεις στην τηλεόραση. Η θεατρολογία είναι σχετικά μια νέα επιστήμη, η οποία εισήχθηκε τον 20ο αιώνα στην Γερμανία (ο όρος Theaterwissenschaft σημαίνει την επιστήμη του θεάτρου). Στην Ευρώπη, εμφανίστηκε πιο μπροστά από ότι στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα η θεατρολογία ως γνωστικός κλάδος εμφανίστηκε το 1980 στο πρόγραμμα σπουδών της Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Κρήτης. Έπειτα, ως πλέον ανεξάρτητο επιστημονικό αντικείμενο σπουδών πρωτοεμφανίστηκε στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, αμέσως μετά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και τέλος το 1989 στο Πανεπιστήμιο Πατρών και πρόσφατα, μόλις, το 2003 στο πανεπιστήμιο του Ναυπλίου. Ένας ελεύθερος όρος θα μπορούσε να είναι: η θεατρολογία είναι η επιστήμη που μελετά τον λόγο του θεάτρου, αλλά και όλες τις παραμέτρους γύρω από αυτό (τον σκηνοθέτη, τον ηθοποιό, τα σκηνικά και φυσικά το κείμενο). Αντίθετα, το λεξικό του θεάτρου Patrice Pavis παρουσιάζει μια πιο συγκροτημένη ορολογία: ‹‹ Η μελέτη του θεάτρου σε όλες του τις εκδηλώσεις, δίχως να εξαιρείται καμία μεθοδολογία... Η θεατρολογία περικλείει όλες τις έρευνες, της δραματουργίας, της σκηνογραφίας, της σκηνοθεσίας, των τεχνικών του ηθοποιού. Όπως η σημειολογία συντονίζει διαφορετικούς τομείς γνώσεων και διερευνά τις επιστημολογικές συνθήκες των θεατρικών μελετών.››¹.