Το 1882 εξέθεσε για πρώτη φορά στο επίσημο Σαλόν. Μεταξύ 1883 και 1885, ζωγράφισε πολλά τοπία, από τα οποία γνωστότερα είναι «Ο κόλπος της Μασσαλίας από το Εστάκ», τα «Βουνά της Προβηγκίας» και διάφορες απόψεις του «Βουνού της Σαίντ-Βικτουάρ». Στη σειρά των «Χαρτοπαιχτών», μεταξύ 1890 και 1892, η ιδιότροπη ογκομετρική σύνθεσή του, πραγματοποιείται με μνημειακή δύναμη με τη διατάραξη του κύβου προοπτικής που ξαναβρίσκουμε και σε πίνακες όπως «Η γυναίκα με την καφετιέρα» του 1893.
Πωλ Σεζάν, (Paul Cezanne). Γάλλος ζωγράφος, όπου γεννήθηκε στο Αίξ της Προβηγκίας, στη μεσογειακή Γαλλία, τον Ιανουάριο του 1839 και πέθανε το 1906. Ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της ευρωπαϊκής ζωγραφικής, που τοποθετείται μεταξύ του εμπρεσιονιστικού και των νεώτερων κινημάτων ξεκινώντας από τον κυβισμό.
Το 1866, όταν και πάλι αποκλείστηκε από το Σαλόν, στο οποίο είχε στείλει τον θαυμάσιο «Φλαουτίστα», ο Εμίλ Ζολά ανέλαβε την υποστήριξη του καλλιτέχνη με μία σειρά άρθρων στην εφημερίδα Evénement, τα οποία το επόμενο έτος, με την ευκαιρία της Διεθνούς Εκθέσεως του 1867, συγκεντρώθηκαν σε τεύχος, όταν ο καλλιτέχνης οργάνωσε μια μεγάλη έκθεση των έργων του, σε ένα ειδικά κατασκευασμένο περίπτερο στη Λεωφόρο Αλμά, κοντά σε εκείνο του Κουρμπέ.
Εντουάρ Μανέ, (Edouard Manet). Γάλλος ζωγράφος, γεννήθηκε και πέθανε στο Παρίσι το 1832 και πέθανε 1883. Ανήκε σε πλούσια αστική οικογένεια και εμποδίστηκε αρχικά από τον πατέρα του να ακολουθήσει την καλλιτεχνική κλίση του.
Μολονότι ο Ντεγκά δέχτηκε από την τοπιογραφία τη μεγαλύτερη τεχνική κατάκτησή της, τη διαίρεση του χρώματος, η κυριότερη συμβολή του στον εμπρεσιονισμό ήταν η αναζήτηση τρόπων εκφράσεως της κινήσεως. Η συνθετική τάση του Ντεγκά είναι να συλλάβει το στιγμιότυπο, ότι πιο εφήμερο και φευγαλέο υπάρχει στην πραγματικότητα, φθάνοντας έτσι σε αποτελέσματα εκπληκτικά μοντέρνα, σχεδόν κινηματογραφικά.
Γεννημένος στο Ηράκλειο Κρήτης το 1980, ο Μιχάλης Βουζουνεράκης, μέσα από τις πλαστικές του προτάσεις επιχειρεί μια σκιαγράφηση της σύγχρονης κοινωνικής, πολιτισμικής πραγματικότητας απηχώντας ταυτόχρονα τις μινιμαλιστικές αρχές των αφαιρετικών τάσεων της πρωτοπορίας του 20ού αιώνα.
Ντεγκά Εντγκάρ, (Edgar Degas). Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης και γλύπτης γεννήθηκε στο Παρίσι το 1834 και πέθανε το 1917. Ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του 19ου αιώνα. Γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας, ανήκε σε παλαιά αστική οικογένεια, ο πατέρας του ήταν πλούσιος τραπεζίτης, ο οποίος τον προόριζε για δικηγόρο, αλλά ο νεαρός Εντγκάρ εγκατέλειψε τις νομικές σπουδές του για να επιδοθεί στη ζωγραφική. Παράλληλα με την κλασική παιδεία του, ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τη σύγχρονη ζωή.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941, μεσαίο παιδί του Δημητρίου και την Μελαχροινής, το γένος Βασιάδη. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη, ο πατέρας από το Σχολάριο και η μητέρα από τη Βιζύη. Ο Μπότσογλου μεγάλωσε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου σε κλίμα φόβου και οικονομικών δυσκολιών. Το 1946 ξεκίνησε να φοιτά στο δημοτικό σχολείο στα Λεμονάδικα, καθ'όλη τη διάρκεια του οποία ζωγράφιζε και έγραφε φανταστικές ιστορίες τις οποίες αφηγείτο στους συμμαθητές του. Ο πατέρας του ενθάρρυνε την επαφή του με τη νεοελληνική πεζογραφία και ποίηση, όπως λ.χ. με τα ποιήματα των Κώστα Κρυστάλλη και Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, τα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη κ.ά.
Ολόκληρο το έργο του Μονέ είναι αφιερωμένο στην απεικόνιση του φωτός, που το μελετά σε κάθε στιγμή της ημέρας. Σπουδάζει τις ποικίλες όψεις που δίνουν στα πράγματα οι ατμοσφαιρικές μεταβολές, ζωγραφίζει τις ανταύγειες των νερών, τα παιχνίδια των χρωμάτων πάνω στα πρόσωπα και στα τοπία. Αγαπά προπάντων τα τοπία που τα ζωντανεύει το νερό σαν ένα κινούμενο στοιχείο. Είναι μια τεχνική γεμάτη φρεσκάδα και νεότητα, ευαίσθητη στη γοητεία όλων των εποχών, φωτεινή σαν ένα χαρούμενο τραγούδι.
Γεννημένη στην Αθήνα το 1977, η Δανάη Σύρρου, είναι μια ζωγράφος η οποία εκτός από τους αφηρημένους χρωματικούς πίνακες, και τους πειραματισμούς με κολλάζ όπου κυριαρχούν τα ετερόκλητα υλικά, επιδίδεται στην τέχνη του βίντεο, προχωρώντας σε μια προσωπική καταγραφή και γνήσια αποτύπωση έντονων συναισθημάτων.
Κλωντ Μονέ, (Claude Monet). Γεννήθηκε στο Παρίσι 1840 και πέθανε στο Ζιβερνύ 1926. Γάλλος ζωγράφος, ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 19ου αιώνα και τους δημιουργούς του ιμπρεσιονισμού. Η ζωγραφική του διαμόρφωση πραγματοποιήθηκε στη Χάβρη. Εκεί γνώρισε τον Μπουντέν, που τον ώθησε προς τη ζωγραφική της υπαίθρου.
Ο Ρενουάρ ενδιαφέρθηκε για την ανθρώπινη μορφή πολύ περισσότερο από τους άλλους ιμπρεσιονιστές. Οι γυναικείες μορφές του είναι λουσμένες σε μια μουσική από φώτα και χρώματα. Τα γυμνά του έχουν τη γοητεία ενός αποπνευματωμένου, ονειρικού αισθησιασμού. Το χρώμα ήταν το κυρίαρχο στοιχείο στην τέχνη του Ρενουάρ. Υπήρξε ο λυρικότερος από τους καλλιτέχνες του καιρού του, μια αστείρευτη πηγή τρυφερότητας και δροσιάς. Τα πορτραίτα, αντίθετα, και οι σκηνές εσωτερικών «Το θεωρείο», 1874, έχουν πλαστικότερη μορφή και πυκνότερο χρώμα.
Ρενουάρ, Ωγκύστ (Pierre - Auguste Renoir). Γεννήθηκε στη Λιμόζ το 1841 και πέθανε στο Καν-Συρ-Μερ το 1919. Γάλλος ζωγράφος από τους γονιμότερους δασκάλους, τις πιο ηγετικές μορφές του ιμπρεσιονισμού. Τα έργα του είναι περισσότερα από 4000. Καταγόταν από φτωχή οικογένεια για αυτό, από πολύ νέος εργάστηκε σε εργοστάσιο πορσελάνης, αργότερα με τον αδελφό του, που ήταν χαράκτης μεταλλίων και στη συνέχεια ως διακοσμητής σε βεντάλιες και λειτουργικά άμφια.
Γεννημένος στα Χανιά το 1977, ο Μάριος Τριχάς είναι ένας ζωγράφος ο οποίος, μέσα από τη προσωπική του -συμβολιστικών διαστάσεων- ματιέρα, ενώνει τον κόσμο της Ανατολής με εκείνον της Δύσης δίνοντας έργα όπου το νεωτερικό στοιχείο συνυπάρχει γόνιμα με το παραδοσιακό.
Μετά το 1735 ξαναγύριζε όλο και συχνότερα στις νεκρές φύσεις και στις μιμήσεις των χάλκινων ανάγλυφων. Άρρωστος τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποίησε το παστέλ, γιατί δεν μπορούσε να αφιερωθεί τελείως στην ελαιογραφία. Μετά το 1771 εξέθεσε με επιτυχία προσωπογραφίες και σπουδές που είχε κάνει με το μέσο αυτό. Ο Σαρντέν ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Ευρωπαίους ζωγράφους του 18ου αιώνα και θεωρείται πρόδρομος ενός μεγάλου ρεύματος, που έφτασε έως τους σύγχρονους μέσα από τον Κορό και τον Σεζάν. Από τους πιο χαρακτηριστικούς επαίνους για αυτόν, είναι ο έπαινος του Ντιντερό.
Ο Λευτέρης Κανακάκις γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1934. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας κατά το διάστημα μεταξύ 1954-1960 στα εργαστήρια των Γιάννη Μόραλη και Σπύρο Παπαλουκά.