Eugene Delacroix, Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης (Σαίν-Μωρίς Σαραντόν 1798-Παρίσι 1863). Ήταν ο αρχηγός της γαλλικής ρομαντικής σχολής και μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του ευρωπαϊκού ρομαντισμού. Γιός αντιπροσώπου της Συμβατικής και διπλωμάτη στην εποχή του Διευθυντηρίου, έλαβε επιμελημένη λογοτεχνική εκπαίδευση, που έδωσε αριστοκρατική λεπτότητα στο πνεύμα του και σε όλη την προσωπικότητά του. Στο εργαστήριο του ακαδημαϊκού δασκάλου του Γκερέν γνώρισε τον Τεοντόρ Ζερικώ και συνδέθηκε μαζί του με αδελφική φιλία. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε το εργαστήριό του, από αντίδραση προς την κλασική τεχνοτροπία του δασκάλου του.
Οskar
Ο George Grosz (πλήρες όνομα Georg Ehrenfried Gros), γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου του 1893, στο Βερολίνο. Μεγάλωσε στην πόλη Στολπ της Πομερανίας, στην οποία εργαζόταν η μητέρα του στην τοπική λέσχη αξιωματικών των Ουσάρε, μετά τον θάνατο του πατέρα του. Στα νεανικά του χρόνια επηρεασμένος από την ανάγνωση βιβλίων, αμερικανών συγγραφέων, γεννήθηκε μέσα του ένας ρομαντικός ενθουσιασμός για την Αμερική, όπου διατηρήθηκε για την υπόλοιπη ζωή του, και τον οδήγησε στην άλογη του ονόματος του σε George. Σπούδασε εικαστικά στη Δρέσδη και το Βερολίνο. Το 1912 και ενώ ήταν φοιτητής, έκανε τους πρώτους του πίνακες με λαδί, έργα τα οποία δεν βρέθηκαν ποτέ, έτσι οι πρώτες του ελαιογραφίες του αποδίδονται το 1916.Jean- Baptiste Camille Corot, Γάλλος ζωγράφος που γεννήθηκε στο Παρίσι το 1796 και πέθανε στο Παρίσι το 1875. Μαθήτευσε τρία χρόνια στο εργαστήριο του Ζαν Βικτόρ Μπερτέν και παράλληλα ζωγράφισε στα περίχωρα του Παρισιού, στο δάσος του Φονταινεμπλώ και στη Νορμανδία. Το 1825 έφυγε για την Ιταλία που παρέμεινε σχεδόν τρία χρόνια, μετακινούμενος μεταξύ Ρώμης, Τέρνι, Αλμπάνο, Μαρίνο, Φρασκάτι, Νεαπόλεως και Βενετίας. Το 1827 εξέθεσε στο παρισινό Σαλόν την άποψη της «Γέφυρας του Νάρνι» σε ένα πίνακα που είχε χάσει τη δροσιά των πρώτων σχεδίων, αλλά ικανοποιούσε τις συμβατικές αντιλήψεις των επίσημων κύκλων.
Jean-Auguste-Dominique Ingres. Ο Ένγκρ ήταν Γάλλος ζωγράφος που γεννήθηκε στο Μοντωμπάν το 1780 και πέθανε στο Παρίσι το 1867. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφους του 19ου αιώνα και ο κυριότερος εκπρόσωπος, μαζί με τον Νταβίντ, του νεοκλασικού ρεύματος. Κληρονόμησε από τον πατέρα του την κλίση προς το σχέδιο και σε ηλικία έντεκα χρονών άρχισε την καλλιτεχνική του εκπαίδευση στην Τουλούζη με τρεις δασκάλους, τον ζωγράφο Ροκ, τον γλύπτη Βιγκάν και τον τοπιογράφο Μπριάν. Το 1797 συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι στο εργαστήριο του Νταβίντ, όπου γρήγορα διακρίθηκε για την επιμονή του και τη δεξιοτεχνία του. Ο Νταβίντ την εποχή εκείνη είχε εγκαταλείψει τον ρεαλισμό της επαναστατικής περιόδου της τέχνης του και δημιουργούσε πίνακες όπως «Οι Σαβίνες», εμπνευσμένους από την καθαρότητα του ελληνικού ρυθμού. Η στροφή του Νταβίντ προς την αρχαία τέχνη δεν άφησε ανεπηρέαστο τον μαθητή του.
Vladimir Tatlin Ο Vladimir Tatlin γεννήθηκε στην Κρακοβία της Ουκρανίας, στις 25 Δεκεμβρίου του 1885. Ο πατέρας του ήταν μηχανικός σιδηροδρόμων και η μητέρα του ήταν ποιήτρια. Σπούδασε στο School of Art της Μόσχας, παράλληλα ασχολήθηκε και με την παραδοσιακή μουσική της Ρωσίας. Την καλλιτεχνική του καριέρα την ξεκίνησε ως ζωγράφος και σκηνογράφος.
Ο Γκυστάβ Κουρμπέ είναι Γάλλος ζωγράφος από τους εξέχοντες της ρεαλιστικής σχολής (Ορνάν, Φρανς Κοντέ 1819- Λα Τουρ ντε Πελζ, Βω 1877). Στην Ορνάν όπου άρχισε τις σπουδές του, συνδέθηκε με φιλία με τον Μαξ Μπυσόν. Αργότερα, το 1837, γράφτηκε στο κολλέγιο της Μπεζανσόν και μελέτησε σχέδιο με τον Σαρλ Αντουάν Φλαζουλό. Το 1840 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και συνέχισε την εκπαίδευσή του αντιγράφοντας ελεύθερα κυρίως τον Ρέμπραντ, τον Φραντς Χαλς, τον Βαν Ντάυκ και τον Βελάσκεθ.
Φρανσίσκο Γκόγια ύ Λουθιέντες, Ισπανός ζωγράφος, σχεδιαστής και χαράκτης (Φουεντετόδος, Αραγωνία, 1746-Μπορντώ 1828). Τέταρτο παιδί του επιχρυσωτή Χοσέ και της Γκραθία Λουθιέντες, φοίτησε στο Κολλέγιο του Τάγματος των Ευαγών Σχολών της Σαραγόσας, όπου αργότερα έγινε μαθητής του ζωγράφου Χοσέ Λουθάν ύ Μαρτίνεθ. Το 1763 πηγαίνει στη Μαδρίτη, που μετά την άφιξη του Τιέπολο και του Ραφαέλ Μένγκς είχε γίνει καλλιτεχνικό κέντρο με μεγάλη ακτινοβολία. Εκεί συμμετέχει στο διαγωνισμό της Ακαδημίας του Αγίου Φερδινάνδου, αλλά δεν πετυχαίνει. Δοκιμάζει για δεύτερη φορά το 1766, με το ίδιο αποτέλεσμα. Λίγο καιρό μετά φεύγει για την Ιταλία, το 1770 βρίσκεται στη Ρώμη και το 1771 στη Πάρμα, από όπου στο τέλος εκείνου του χρόνου επιστρέφει στη Σαραγόσα. Μεταξύ Οκτωβρίου 1771 και Μαΐου 1772, φιλοτεχνεί τη νωπογραφία στο παρεκκλήσιο Πιλάρ του καθεδρικού ναού της Σαραγόσας. Τον Ιούνιο του 1772 έως τον Ιούλιο του 1773, φιλοτεχνεί άλλες νωπογραφίες του, που είναι σε άλλες εκκλησίες της πόλεως και των γειτονικών περιοχών. Πρόγευμα στην όχθη του Μανθαναρές
Ο Βελάσκεθ, Ντιέγκο, Ροντρίγκεθ ντά Σίλβα ύ, ήταν Ισπανός ζωγράφος (Σεβίλλη 1599 - Μαδρίτη 1660). Γεννήθηκε στη Σεβίλλη, από οικογένεια πορτογαλικής καταγωγής. Η ζωή του κύλησε ήρεμα. Ήταν παιδί όταν άρχισε την μαθητεία του στο εργαστήριο του Φρανθίσκο Πατσέκο, αλλά ενδιαφέρθηκε περισσότερο για την ζωγραφική του Ριμπέρα και των οπαδών του Καραβάτζιο που κατέφθαναν τότε στη Σεβίλλη από την Νεάπολη, παρά για τον όψιμο μανιερισμό του δασκάλου του.
Έλληνας ζωγράφος και γλύπτης (Ηράκλειο Κρήτης 1541- Τολέδο 1614). Ήταν γνωστός κυρίως με το παρωνύμιο Ελ Γκρέκο. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης και συγκεκριμένα στον Χάνδακα και όχι στο Φόδελε όπως υποστηριζόταν παλαιότερα. Πολύ νέος άρχισε να ταξιδεύει σε πόλεις της Ιταλίας. Στη Βενετία μαθήτευσε κοντά στον ζωγράφο Τισιανό. Το 1576, και σε ηλικία 35 ετών, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Τολέδο της Ισπανίας και πολιτογραφήθηκε Ισπανός. Εκεί δημιούργησε το μεγαλύτερο και σημαντικότερο μέρος της καλλιτεχνικής του παραγωγής. Ο El Greco (ο Έλληνας), όπως ονόμαζαν στην Ισπανία τον Θεοτοκόπουλο, υπέγραφε τους πίνακές του με την προσωνυμία «Κρης», δηλαδή Κρητικός.
Ο Georges Seurat γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1859 στο Παρίσι. Ήταν γιος πλούσιου γαιοκτήμονα. Από πολύ μικρός ζωγράφιζε και τον χαροποιούσε πάρα πολύ να ασχολείται με τα χρώματα και τα πινέλα. Το 1978 σε ηλικία 19 ετών , μπήκε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, ήδη εντυπωσιασμένος από τους ιμπρεσιονιστές, ήδη δηλώνοντας "θα ξανακάνω από την αρχή ότι έκαναν".
Ρούμπενς, Πιέτερ Πάουλ, Φλαμανδός ζωγράφος (Ζήγκεν, Βεστφαλία 1577 - Αμβέρσα 1640). Ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της τέχνης του Μπαρόκ. Σε ηλικία 10 ετών πήγε στην Αμβέρσα, σπούδασε με τους βαν Νόορτ και Όττο βαν Βέεν, αλλά το 1598 άνοιξε δικό του εργαστήριο. Το 1600 πήγε στην Ιταλία και έμεινε αρκετό καιρό στην Βενετία και αργότερα μπήκε στην υπηρεσία του δούκα της Μάντοβας, Βιντσέντσο Γκοντσάγκα, ο οποίος του ανέθεσε καθήκοντα που τον έφεραν στην Φλωρεντία, στην Ισπανία και στη Ρώμη. Του παρήγγειλε, επίσης και πολλά ζωγραφικά έργα, όπως εικόνες για την εκκλησία της Αγίας Τριάδας της Μάντοβας.