Μια «αρχαϊκή φλέβα του μοντέρνου» αναζητά ο πιανίστας Παύλος Αντωνιάδης μέσα από το ρεσιτάλ που θα πραγματοποιήσει στην αίθουσα συναυλιών του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, τη Τρίτη 3 Μαΐου, στις 20:30.
Ξεκινώντας με το ρέον ?Tiento del Tercer Tono? του Antonio de Cabez?n, περνά στην πρώτη σπουδή για πιάνο του Pascal Dusapin, της οποίας οι στατικές αναδιπλώσεις δίνουν τη θέση τους στο ορμητικό ?Szabadban? του Bartok για να καταλήξει μέσα από τις χρονοπαγίδες του ?Stems? του Alex Mincek, σέ ένα opus magnum του Ιωάννη Ξενάκη, το έργο ?Mists? το οποίο ο ίδιος ο συνθέτης περιέγραφε σαν " κολύμπι κάτω απ'το νερό σα νεαρό αγόρι, σε μυστική υπόγεια σπηλιά κάτω απ'το Αιγαίο, φωτισμένη από μικροοργανισμούς. Εκεί θα αναπαυόταν σε μια αμμουδιά ακούγοντας τους διάφορους τόνους και τα πυκνώματα των σταγόνων όπως έπεφταν από τα απέραντα ταβάνια που εκτείνονταν πίσω σε άχρονους λαβυρίνθους και αντηχούσαν με γιγάντιους ακουστικούς θαλάμους".

Ο Παύλος Αντωνιάδης πραγματοποίησε τις σπουδές του στο Ωδείο Φ. Νάκας με τη Χρυσή Παρθενιάδη, στο Koninklijk Conservatorium Den Haag , ιδιωτικά στο Λονδίνο με τον Ian Pace, και στο University of California, San Diego (MA στη σύγχρονη πιανιστική εκτέλεση) με υποτροφίες Fulbright και UCSD.
Από το 2005 έχει εστιάσει στο μεταπολεμικό ρεπερτόριο για πιάνο σόλο και ensemble, με εκτελέσεις και θεματικά ρεσιτάλ σε Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Ελλάδα, Αυστρία, Ιταλία και ΗΠΑ. Έχει δουλέψει με τους συνθέτες B. Furrer, W. Rihm, H. Lachenmann, B. Ferneyhough, M. Andre, και ηχογραφήσει με τους S. Schick, J. Avery (Mode records), C. Curtis & A. Burr (Los Angeles River records).
Ζει στο Βερολίνο, όπου είναι μόνιμο μέλος του ensemble ?Work in Progress-Berlin?, και ολοκληρώνει το PhD του στη σύγχρονη εκτελεστική πρακτική στη Hochschule f?r Musik Dresden (The development of a performer-specific navigational tool for complex piano scores after 1950).

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Αντώνης Γιαμβριάς