Ο Βελάσκεθ, Ντιέγκο, Ροντρίγκεθ ντά Σίλβα ύ, ήταν Ισπανός ζωγράφος (Σεβίλλη 1599 - Μαδρίτη 1660). Γεννήθηκε στη Σεβίλλη, από οικογένεια πορτογαλικής καταγωγής. Η ζωή του κύλησε ήρεμα. Ήταν παιδί όταν άρχισε την μαθητεία του στο εργαστήριο του Φρανθίσκο Πατσέκο, αλλά ενδιαφέρθηκε περισσότερο για την ζωγραφική του Ριμπέρα και των οπαδών του Καραβάτζιο που κατέφθαναν τότε στη Σεβίλλη από την Νεάπολη, παρά για τον όψιμο μανιερισμό του δασκάλου του.

Ρούμπενς, Πιέτερ Πάουλ, Φλαμανδός ζωγράφος (Ζήγκεν, Βεστφαλία 1577 - Αμβέρσα 1640). Ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της τέχνης του Μπαρόκ. Σε ηλικία 10 ετών πήγε στην Αμβέρσα, σπούδασε με τους βαν Νόορτ και Όττο βαν Βέεν, αλλά το 1598 άνοιξε δικό του εργαστήριο. Το 1600 πήγε στην Ιταλία και έμεινε αρκετό καιρό στην Βενετία και αργότερα μπήκε στην υπηρεσία του δούκα της Μάντοβας, Βιντσέντσο Γκοντσάγκα, ο οποίος του ανέθεσε καθήκοντα που τον έφεραν στην Φλωρεντία, στην Ισπανία και στη Ρώμη. Του παρήγγειλε, επίσης και πολλά ζωγραφικά έργα, όπως εικόνες για την εκκλησία της Αγίας Τριάδας της Μάντοβας.

Ο Ρέμπραντ Χάρμεντσουν φαν Ρέιν (1606-1669) είναι από τους κορυφαίους Ολλανδούς ζωγράφους και χαράκτες του 17ου αιώνα. Γιός εύπορου μυλωνά, γεννήθηκε στην πανεπιστημιακή πόλη Λέυντεν. Μπήκε στο πανεπιστήμιο, γρήγορα όμως εγκατέλειψε τις σπουδές για να γίνει ζωγράφος. Ήταν μαθητής του Σβάνενμπουργκ και για ένα μικρό χρονικό διάστημα (1623-1624) του Λάστμαν στο Άμστερνταμ. Σε ηλικία 25 ετών εγκαταστάθηκε στο Άμστερνταμ, που ήταν μεγάλο εμπορικό κέντρο. Εκεί έκανε έναν πλούσιο γάμο και καθιερώθηκε σύντομα ως προσωπογράφος.

Ο όρος Μπαρόκ χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει την τέχνη του 17ου αιώνα. Η λέξη μπαρόκ ως όρος χαρακτηρισμού ενός ρυθμού είχε αρχικά έννοια αρνητική και μειωτική. Ο Ιταλός γλωσσολόγος Μπρούνο Μιλιορίνι και οι γάλλοι επιστήμονες εξακρίβωσαν την αρχική έννοια του όρου Μπαρόκ, η οποία σημαίνει βράχος ή ανώμαλο μαργαριτάρι. Η προέλευσή του είναι από την πορτογαλική λέξη barroco.