Η Φλωρεντία - για πρώτη φορά - απονέμει φόρο τιμής στον Τζ. Πόλοκ (1912 -1956) – τον αμερικανό καλλιτέχνη που κατέρριψε τους εικαστικούς κανόνες της εποχής του και εξάλειψε τα τελευταία «ψήγματα» της αναγεννησιακής προοπτικής- αφιερώνοντάς του μία έκθεση αποτελούμενη από 16 πίνακες.

Πάολο ντι Ντόνο, ο επονομαζόμενος Πάολο Ουτσέλλο, (Paolo di Dono ditto Paolo Uccello). Ιταλός ζωγράφος (Πρατοβέκκιο, Φλωρεντία 1397-Φλωρεντία 1475). Το 1407 ήταν βοηθός του Γκιμπέρτι και πιθανόν μαθητής του Γκεράρντο Σταρνίνα. Από το 1425 έως το 1430 βρισκόταν στη Βενετία και κατασκεύασε μαζί με άλλους ψηφιδωτά για τη βασιλική του Αγίου Μάρκου, που έχουν καταστραφεί. Η διαμόρφωσή του σε υστερογοτθικό περιβάλλον διακρίνεται στο τύμπανο της Σάντα Μαρία Νοβέλλα της Φλωρεντίας, που παρουσιάζει σκηνές από τη Γένεση και εκτελέστηκε αμέσως μετά τη διαμονή του καλλιτέχνη στη Βενετία.

Μαζάτσιο Τζιοβάννι (Masaccio Tommaso di ser Giovanni Guidi, ή Cassai), Ιταλός ζωγράφος (Σαν Τζοβάννι Βαλντάρνο, Αρέτσο 1401-Ρώμη 1428). Γεννήθηκε κοντά στην Φλωρεντία και πέθανε νεότατος στη Ρώμη. Είχε βαπτιστεί Τομάζο (Θωμάς), αλλά τον φώναζαν Μαζάτσιο (ατζαμής Θωμάς), για την έλλειψη πρακτικού πνεύματος και την ατημέλητη εμφάνισή του. Η τέχνη του λιτή, εστιάζει στο σωματικό και πνευματικό βάρος των προσώπων του. Ελάχιστες πληροφορίες υπάρχουν για την απλή και κάποτε φτωχική και παραμελημένη, ζωή του και λίγα είναι τα βέβαια έργα του, που είχαν μεγάλη σημασία για την καλλιτεχνική ανανέωση της Φλωρεντίας στον 15ο αιώνα.

Πρόλαβε να δημιουργήσει ένα έργο πολυσήμαντο για την επιβλητική απλότητα, την ήρεμη μεγαλοπρέπεια του, την έξοχη αρμονία της συνθέσεως, αρετές που εκφράζουν ένα υψηλό καλλιτεχνικό ήθος. Το 1422 βρίσκεται εγγεγραμμένος στη συντεχνία των γιατρών και των φαρμακοποιών και το 1424 στον κατάλογο των ζωγράφων της Συντεχνίας του Αγίου Λουκά. Πριν από το έτος αυτό είχε ζωγραφίσει τη νωπογραφία των «Εγκαινίων» στο αίθριο της μονής των Καρμηλιτών στη Φλωρεντία, που είχε καταστραφεί.