To «Αγαθό» της Ναταλίας Κατσού σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ από τις 8 Δεκεμβρίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
Αυτά τα Χριστούγεννα, η Αθήνα υποδέχεται τους εκπληκτικούς Πιλόμπολους (Pilobolus).
Το θρυλικό συγκρότημα μοντέρνου χορού μετά από 10 χρόνια έρχεται και πάλι από την Νέα Υόρκη στο Μέγαρο Μουσικής για να παρουσιάσει μία από τις πιο ενδιαφέρουσες παραστάσεις που έχουν παρακολουθήσει πάνω από 800.000 θεατές παγκοσμίως! Την μαγευτική Shadowland!
Ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του δήμου Αθηναίων διοργανώνει το Φεστιβάλ Κολωνού από 7 έως 24 Σεπτεμβρίου.
Πέντε ιστορικά κτίρια της Αθήνας ανοίγουν τις πόρτες τους για να υποδεχθούν το Άνοιγμα στην Πόλη του Φεστιβάλ Αθηνών. Το νεοκλασικό οικοδόμημα του Μικρού Χρηματιστηρίου με την εντυπωσιακή εσωτερική διακόσμηση φιλοξενεί δύο παραστάσεις: Στο στόμα του λύκου από την Ομάδα Πλεύσις σε σκηνοθεσία Αντώνη Κουτρουμπή και Οι κόρες - Η νέα ποιητική της Αθήνας από την ομάδα bijoux de kant σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη.
Το τηλέφωνο έκλεισε. Η συνέντευξη είχε κανονιστεί. 18:30 στο café View της Καλλιτεχνούπολης με θέα το απέραντο γαλάζιο. Τότε και μόνο τότε συνειδητοποίησα πως θα έβλεπα από κοντά τον Σόλωνα, τον Εμ. Μπενάκη (Εκτέλεση), τον Ψεύτη Παππού, τον Απόστολο (Απόστολος και μόνος), τον ποιητή Φανφάρα, αλλά και τόσους άλλους που συμπυκνώνονται σε ένα όνομα: Γιώργος Μιχαλακόπουλος. Ήρθε στην ώρα του, φέρνοντας μαζί του και όλη την Ιστορία του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Μου επιτρέπεις να μιλάω στον ενικό, με ρώτησε. Μα φυσικά κ. Μιχαλακόπουλε, απάντησα. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η συνέντευξη. Άφησα το κασετόφωνο να γράφει και παρακολουθούσα το σπινθηροβόλο βλέμμα, την πραότητα στη φωνή, την αμεσότητα στο λόγο που σε κερδίζει από τα πρώτα λεπτά.
Μια τυχαία συνάντηση με τον μουσουργό Μίμη Πλέσσα στο Πνευματικό Κέντρο της Ραφήνας στάθηκε η ευκαιρία για μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Σύμφωνα με τον Denys Couche και το βιβλίο του "Η έννοια της κουλτούρας στις κοινωνικές επιστήμες" ισχυρίζεται τον παρακάτω ορισμό: "Η λέξη <<κουλτούρα>> είναι παραπλήσια μιας λέξης, η οποία θα γνωρίσει μεγάλη επιτυχία στο γαλλικό λεξιλόγιο του 18ου αιώνα: πρόκειται για τη λέξη <<πολιτισμός>>. Οι δύο λέξεις ανήκουν στο ίδιο σημασιολογικό πεδίο, αντανακλούν τις ίδιες βασικές αντιλήψεις. Μερικές φορές συνδυάζονται, αλλά δεν είναι εντελώς ισοδύναμες. Η λέξη <<κουλτούρα>> αναφέρεται περισσότερο σε ατομικές προόδους, ενώ η λέξη <<πολιτισμός>> σε συλλογικές προόδους.''1 Σύμφωνα με τον παραπανω ορισμό, η λέξη κουλτούρα και η λέξη πολιτισμός είναι στενά συνυφασμένες. Έτσι, η μια έννοια διαδέχεται την άλλη. Η κουλτούρα δεν υπάρχει χωρίς τον πολιτισμό και το αντίστροφο.
Η Γλύκα Στόιου συνάντησε τον βραβευμένο με Πούλιτζερ θεατρικό συγγραφέα Ντέιβιντ Όμπερν στην Αλάσκα των Ηνωμένων Πολιτειών, στο Βαλντίζ των 4.000 κατοίκων, όπου κάθε χρόνο γίνεται ένα συνέδριο θεάτρου αποκλειστικά και μόνο για συγγραφείς και τα νέα τους έργα. Ήταν εκεί με το έργο της «Δον Κιχώτες» και αυτός μέλος της κριτικής επιτροπής.
Ο Ντέιβιντ Όμπερν κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ για το έργο του “Proof” που παρουσιάστηκε και στην Ελλάδα τη σεζόν 2002-2003 στο θέατρο Μουσούρη σε σκηνοθεσία Κων/νου Αρβανιτάκη και έγινε ταινία το 2005 με πρωταγωνιστές τον Άντονι Χόπκινς, την Γκουίνεθ Πάλτροου και τον Τζέικ Τζίλενχαλ.
Πώς να μιλήσεις σε ένα συγγραφέα που βλέπει τα έργα του να παίζονται στο Μπρόντγουεϊ και οφ Μπρόντγουεϊ, που συνεργάζεται με αστέρια του κινηματογράφου και καλλιτέχνες με παγκόσμια ακτινοβολία, που έχει περάσει από τη Γουόρνερ Μπρος κι έχει πάρει κι ένα Πούλιτζερ... Ίσως το μυστικό της επιτυχίας του βρίσκεται στην απλότητα. Απόλυτα συνειδητοποιημένος, με χιούμορ, χωρίς έπαρση και πολύ καλός συνομιλητής.
Ο Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, στο πλαίσιο της συνεχούς πραγματοποίησης προγραμμάτων στις βιβλιοθήκες του, θα πραγματοποιήσει στη Βιβλιοθήκη Ιωάννειου Πνευματικού Κέντρου, από 19 Νοεμβρίου 2015 έως 11 Φεβρουαρίου 2016, διαλέξεις με θέμα «Η λογοτεχνία στο Θέατρο και τον Κινηματογράφο».
Το Φεστιβάλ Ίκαρος γιορτάζει φέτος τη 10η συνεχόμενη διοργάνωσή του, φέρνoντας σε επαφή μουσικά ρεύματα από διάφορες γωνιές του κόσμου και σε ορισμένες περιπτώσεις τα παντρεύει με τα τοπικά μουσικά ιδιώματα, γεννώντας από αυτή την αλληλεπίδραση νέες ιδέες στους δημιουργούς. Σημαντικό είναι επίσης ότι δίνει την ευκαιρία στους κατοίκους της Ικαρίας να δουν και να ακούσουν από κοντά τη δουλειά καλλιτεχνών που τα Μ.Μ.Ε. πολλές φορές αγνοούν ή περιφρονούν συστηματικά.