Ο Henri de Toulouse Lautrec αν και ανήκει στη γενιά των μετά ιμπρεσιονιστών, με το ζωγραφικό του έργο κυρίως, σε σχέση με τις λιθογραφίες του, ανέδειξε σημαντικά στοιχεία αξιόλογα ανάλυσης όπως η εξπρεσιονιστική γραφή που διατρέχει όλες τις παραμέτρους του έργου του, από τη θεματογραφία, τη δομή και τη τεχνική του, και επιβεβαιώθηκε διαχρονικά. Μπορεί η χρωματική διαβάθμιση του έργου του να εκπέμπει το φως ιμπρεσιονισμού, και τη χρωματική λαμπρότητα του συμβολισμού.

Η τέχνη της Αναγέννησης άφησε έναν μεγάλο αριθμό σημαντικών έργων και καλλιτεχνών στην ιστορία της τέχνης καθώς και εικονιστικές προσεγγίσεις απαράμιλλης ομορφιάς και γοητείας μέσα στην απλότητα που ενέπνευσαν τα έργα της αρχαιότητας.

Ο Κωνσταντίνος Μαλέας (Κωνσταντινούπολη, 1879 - Αθήνα, 1928) υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς Μεταϊμπρεσιονιστές Έλληνες ζωγράφους των αρχών του 20ού αι. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή και, το 1901, έφυγε για να συνεχίσει τις σπουδές του στη Γαλλία, αρχικά στην αρχιτεκτονική. Στο Παρίσι, ο νεαρός Μαλέας γράφτηκε στην Ανώτερη Κρατική Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών και παράλληλα μαθήτευσε στο εργαστήρι του Ανρί Μαρτέν (Henri Martin 1860-1943), ο οποίος ήταν καταξιωμένος ζωγράφος του Συμβολισμού και του Νεοϊμπρεσιονισμού εκείνη την εποχή.