Το κοινό μπορεί να επισκέπτεται «Το Ταξίδι» καθημερινά από Δευτέρα έως Πέμπτη 11:00πμ-5:00μμ, Παρασκευή 11:00μμ - 8:00μμ και όλες τις ημέρες της εβδομάδας κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων του Πολυχώρου.

Bιογραφικό Σημείωμα

Η Δρ. Ελένη Πολυχρονάτου σπούδασε Ζωγραφική και Γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Ως καλλιτέχνιδα, έχει παρουσιάσει εικαστικό έργο σε σειρά ατομικών αλλά και πλήθος ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το Εξωτερικό με κύριο θέμα τη διερεύνηση της σχέσης λόγου και εικόνας.
Από το 2000 έως το 2007 ασχολήθηκε με την έρευνα, καρπός της οποίας υπήρξε η πρώτη διατριβή από το Τμήμα Θεωρητικών Σπουδών Τέχνης της ΑΣΚΤ.
Επιπλέον, έχει συνδέσει την καλλιτεχνική της δημιουργία με τον κοινωνικό προβληματισμό.
Συμμετέσχε στη Διεθνή Συνάντηση Τέχνης «Το Πάρκο του Μέλλοντος» (1999), στο Westergasfabrik στο Άμστερνταμ και στη συναφή έκθεση που είχαν ως θέμα την ανάπλαση κατεστραμμένων περιοχών και την αναβάθμιση της καθημερινής ζωής με τη διαμόρφωση καλλιτεχνικών πάρκων.
Μετέσχε στο πιλοτικό διακρατικό ερευνητικό πρόγραμμα «Επικοινωνία-Τέχνη» που σχεδιάστηκε από το δίκτυο F.A.M.και την UNESCO για τη διερεύνηση νέων οριζόντων στις παιδαγωγικές μεθόδους με στόχο την ειρήνη, χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα Culture 2000 και πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο, στη Deux-Sevres και στη Φλωρεντία (2002-2003).
Ως ενεργό μέλος από το 2000 του Πανμεσογειακού δικτύου F.A.M. (Γυναίκα – Τέχνη – Μεσόγειος), μετέσχε στη «Διεθνή Εικαστική Έκθεση του A΄ Διεθνούς Forum για τον Πολιτισμό και την Ειρήνη» (Ρόδος, 2000), στη διοργάνωση του Β΄ Διεθνούς Συνεδρίου «Η εκπαίδευση του πνεύματος σ΄ έναν Πολιτισμό Ειρήνης» (Ρόδος, 2002), παρουσίασε έργα της στη διαβαλκανική εικαστική έκθεση γυναικών δημιουργών με τίτλο «Dare to Be Different» στην Fier της Αλβανίας (2001), επιμελήθηκε την Ελληνοτουρκική Έκθεση του Δικτύου FAM (Άγκυρα, 2002) και μετέσχε στη 2η Διεθνή Έκθεση «Courant D΄ Αrt» στη Βηρυτό (2003), στην Ελληνοτουρκική Έκθεση «Bridges» στη Σμύρνη (2004), στην Διεθνή έκθεση «Cultures Solidaires» στην Καζαμπλάνκα (2005).
Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Έργα Τέχνης Μεγάλης Κλίμακας στον Αστικό και Φυσικό Χώρο. Από τη δεκαετία του ΄60 έως τον 21ο Αιώνα» (2012).
Τέλος, εμπνεύστηκε και είναι υπεύθυνη υλοποίησης του project «Κρεμάστρες του Δημόσιου Χώρου» ή «Το Σύμβολο της Αμοιβαιότητας», ένα έργο δημόσιου χαρακτήρα με κοινωνική απήχηση το οποίο έχει σα σκοπό τη δημιουργία ενός νέου τρόπου και χώρου συγκέντρωσης και ανταλλαγής ρούχων, αγαθών ή τροφίμων, υλοποιημένο με ένα λειτουργικό τρόπο με γνώμονα τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, εμπνέοντας σε αυτόν και την κοινωνία το πνεύμα της αλληλεγγύης, της βοήθειας και της ανταλλαγής που τόσο έντονα αναδεικνύεται στη σημερινή πραγματικότητα.