Play It Again Sam - Ωραίος και Σέξι

Η γυναίκα του Άλαν τον χωρίζει. Αποτυχημένος γάμος από τη μία στιγμή στην άλλη και ενώ νόμιζε οτι όλα ήταν περίφημα. Κριτικός κινηματογράφου γαρ, έχει για αρσενικό του πρότυπο τον Χάμφρει Μπόγκαρντ, κάτι που απέχει όμως παρασάγγας από το πώς είναι ο ίδιος. Αγχωτικός, υστερικός, αδέξιος μέχρι αηδίας και με απίστευτα χαμηλή αυτοεκτίμηση. Το φιλικό του ζευγάρι Λίντα και Ντικ προσπαθούν να του βρουν κοπέλα για να αναρρώσει από το χωρισμό του αλλά κάθε απόπειρα αποτυγχάνει μεγαλοπρεπώς.

Ο Γούντι Άλεν διασκεύασε το θεατρικό του έργο ?Play It Again Sam? («Ωραίος και Σέξι» η ανεκδιήγητη ελληνική μετάφραση, λες και πρόκειται για ταινία με τον Μπαντ Σπένσερ και τον Τέρενς Χιλ) και το μετέφερε στη μεγάλη οθόνη. Πρόκειται για μία από τις πιο καλές προσωπικές στιγμές του όσον αφορά την σκωπτικότητα και συνάμα τον αυτοσαρκασμό που επιδεικνύει σχολιάζοντας τις σύγχρονες διαπροσωπικές σχέσεις, τα θέλω και τα πρότυπα που αναπτύσσουν σήμερα τα δύο φύλα. Σίγουρα, ακόμα και 38 χρόνια μετά την δημιουργία της ταινίας αυτής, η θεματολογία της και ο τρόπος με τον οποίο καταπιάνεται με αυτή ο ο Γούντι Άλεν αποδεικνύεται διαχρονικός.

Η σουρεαλιστική υπερβολή πολλές φορές στις αντιδράσεις του χαρακτήρα του εγείρουν πολλαπλά γέλια αλλά πέραν αυτού του ατού της συγκεκριμένης κωμωδίας η ουσία είναι πως για άλλη μία φορά ο Άλεν λέει πολλές αλήθειες μέσα από το δικό του μοναδικό πρίσμα. Πρόκειται για τα πρώτα δείγματα γραφής του (μαζί με τις εκπληκτικές «Μπανάνες» του 1971) που έδειξε ότι πριν καταπιαστεί με το σενάριο καταπιάνεται με τον εξονυχιστικό έλεγχο του ψυχισμού του άνδρα και της γυναίκας στην σύγχρονη κοινωνία και τα στερεότυπα ή τα ταμπού που κουβαλάει αυτή. Αυτές οι «αλήθειες» του Άλεν σατιρίζονται εύστοχα όποτε εμφανίζεται στο κάδρο ο Χάμφρευ Μπόγκαρτ. Από τη μια ο ήρωας με την ανύπαρκτη αυτοπεποίθηση, που κάνει το μυαλό του να σκέφτεται διαρκώς και να αναλύει τις καταστάσεις (όπως συμβαίνει και στο ανέκδοτο με τον «γρύλο») και από την άλλη ο μεγάλος μέντορας, το απόλυτο πρότυπο του άνδρα της εποχής, που ξέρει σε ποια στιγμή πρέπει να κάποια ποια κίνηση ή να πει ποια ατάκα στην γυναίκα που έχει απεναντί του. Εν ολίγοις από τη μία η ζωή (στην ξεκαρδιστική εκδοχή της) και από την άλλη το Χόλυγουντ και τα εκτός πραγματικότητας προτυπά του.

Σίγουρα όχι από τις καλύτερες στιγμές του Γούντυ Άλεν, αν την κρίνουμε σε σχέση με το σύνολο του έργου του, αλλά μία από τις καλύτερες της πρώιμης ? προ «Μανχάταν» και «Νευρικού εραστή» - εποχής του. Απευθύνεται σε όλους και όλες. Και ασφαλώς σε θερινό...