πηγαίνοντας να δω αυτήν την ταινία περίμενα να δω κάτι καταπληκτικό. όταν την είδα συνειδητοποίησα ότι ήταν πολύ περισσότερα από ότι περίμενα. η ιδιοφΐα του Μπάρτον μπήκε σε εφαρμογή ακόμα μια φορά. Ο Ντεπ ήταν απολαυστικός όσο ποτέ, ενώ γενικά το καστ έκανε την ταινία ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. εξαίρεση ίσως η Χάθαγουεϊ, μιας και το παίξιμό της έκανε τον ρόλο να μοιάζει περισσότερο με καρικατούρα παρά με κανονικό άνθρωπο. πάντως μου άρεσε και με συγκίνησε, καθώς έδεινε μια νέα πνοή σε ένα από τα αγαπημένα μου παραμύθια, ενώ χαρακτηριζόταν από ενδιαφέρον και αγάπη για την ιστορία.