Κάτι φαίνεται να αλλάζει στην ιστορία των ελληνικών σιδηροδρόμων. Πρόκειται για πονεμένη ιστορία, με οικονομικά σκάνδαλα, με έργα που δεν έγιναν ποτέ, με σπατάλη από τις μεγαλύτερες του ελληνικού κράτους (και όχι μόνο), με υπερκοστολογήσεις, φθορά τροχαίου υλικού, απαξίωση ιστορικών σταθμών και απουσία χρονοδιαγράμματος και ευθυγράμμισης με τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις. Ο ΟΣΕ έφτασε κάποιες εποχές να έχει ετήσιο έλλειμμα 500 εκατομμύρια ευρώ, να κοστίζει όσο δυο Ολυμπιακοί Αγώνες μαζί, να μην μπορεί να αντεπεξέλθει στις δανειακές του υποχρεώσεις με αποτέλεσμα να ξαναδανείζεται για να κερδίσει χρόνο. Πολλές οι προσπάθειες εξυγίανσης του. Άλλες τόσες και οι αποτυχίες.