Brooklyn's Finest - Η Σκοτεινή Πλευρά του Νόμου
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις Τρίτη, 09 Μαρτίου 2010 23:52
- Γράφτηκε από τον/την Γιώργος Χριστόπουλος
Τρεις αστυνομικοί του Μπρούκλυν βρίσκονται σε διαφορετικές φάσεις της ζωής τους, εργάζονται κάτω από διαφορετικές συνθήκες και έχουν ένα μόνο κοινό. Δεν είναι κανείς ικανοποιημένος από τη ζωή του. Ο Έντι (Ρίτσαρντ Γκηρ) πρόκειται να βγει στη σύνταξη σε μία βδομάδα και δεν ιδρώνει πια εύκολα το αυτί του σε ό,τι έχει να κάνει με τα αστυνομικά του καθήκοντα. Ο Τάνγκο (Ντον Τσιντλ) είναι μυστικός αστυνομικός, που έχει διεισδύσει σε μία σπείρα διακίνησης ναρκωτικών της περιοχής και για αυτό καίγεται να ολοκληρώσει την αποστολή του και να επιστρέψει στην πραγματική του ζωή. Ο Σαλ (Ήθαν Χωκ) είναι νέος, οικογενειάρχης, με τρία παιδιά και στα σκαριά του τέταρτο, που κάθε μέρα είναι στην πρώτη γραμμή πυρός επιδρομών που εξαρθρώνουν σπείρες σαν και αυτή που συμμετέχει ο Τάνγκο. Κανείς δεν έχει σχέση με τον άλλον μα όλοι θέλουν να αλλάξουν την άθλια ζωή που κάνουν στις άθλιες γειτονιές του Μπρούκλυν.
Ο Αντουάν Φουκουά, που είχε σκηνοθετήσει το εξαιρετικό «Ημέρα Εκπαίδευσης» (2001) με τον Ντένζελ Γουάσινγκτον και τον Ήθαν Χωκ, επανέρχεται στο είδος αυτό. Διεφθαρμένοι αστυνομικοί, βρώμικο χρήμα, ναρκωτικά, συμμορίες και συμπλοκές. Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ της «Ημέρας Εκπαίδευσης» και της «Σκοτεινής Πλευράς του Νόμου» είναι ο αριθμός των χαρακτήρων των οποίων παρακολουθούμε βήμα βήμα τις ιστορίες και ο τρόπος με τον οποίο αυτοί οι ασύνδετοι μεταξύ τους ήρωες σταδιακά συνδέονται. Ο ιστός είναι πιο πολύπλοκος. Δεν μιλάμε απλά για τον καλό μπάτσο και τον διεφθαρμένο μπάτσο της «Ημέρας Εκπαίδευσης». Μιλάμε για τρεις διαφορετικούς ανθρώπους που κατρακυλάει ο καθένας στον δικό του γκρεμό. Εδώ βλέπουμε τρεις διαφορετικές κατηφόρες στον λάκκο της παρανομίας.
Πόσο πιο χαμηλά μπορεί να φτάσει κάποιος για να εξασφαλίσει το μέλλον του; Ο Τάνγκο θα πρέπει να στήσει παγίδα στον αποφυλακισθέντα καρδιακό του φίλο Καζ (Γουέσλι Σνάιπς). Ο Σαλ να τσεπώσει λεφτά από ναρκωτικά που βρίσκει στις επιδρομές για να αγοράσει το σπίτι που ονειρεύεται για την οικογενειά του. Και ο Έντι να παραμείνει κυνικός και να συνεχίσει να αδιαφορεί για όλες τις ανομίες, που βλέπει γύρω του, αν θέλει να μην? αυτοκτονήσει μέχρι να βγει στη σύνταξη.
Το δυνατό χαρτί της ταινίας είναι οι ηθοποιοί που υποδύονται πολύ καλά τους ρόλους τους. Ο καθένας χωριστά απεικονίζει εξαιρετικά τον ψυχισμό του ήρωα του. Και στους τρεις δίνεται επαρκής χρόνος για να τους καταλάβουμε, για να μάθουμε τα κινητρά τους και τα οριά τους. Έτσι κάπου προς τα μισά του φιλμ βλέπουμε μία εκπληκτική γεμάτη ένταση παράλληλη δράση. Ο Ντον Τσηντλ και ο Σνάιπς είναι στην οροφή ενός κτιρίου με άλλους του συναφιού που απειλούν ένα «καρφί», ο Σαλ κάνει αιματηρές συλλήψεις με την υπόλοιπη ομάδα κρούσης και ο Έντι με τον νέο εκπαιδευομενό του προσπαθούν να λύσουν με ηρεμία μία παρεξήγηση σε ένα μίνι-μάρκετ. Καταπληκτική δουλειά σε αυτές τις σκηνές από τον Φουκουά και εντυπωσιακό το δεσιμό τους. Έτσι ενώ η κατρακύλα των πρωταγωνιστών συνεχίζεται, παράλληλα έρχονται και πιο κοντά μέσω διάφορων συμπτώσεων οι ζωές τους. Κλιμακούμενη η δράση, κλιμακούμενες οι συμπτώσεις, αναπόφευκτη η κορύφωση.
Η σκηνοθεσία του Φουκουά και η υποκριτική των ηθοποιών - ειδικά του Ήθαν Χωκ που ξεχωρίζει - κρατάνε αυτό το φιλμ από την αρχή μέχρι και το τέλος του στα ίδια επίπεδα δράσης κάτι που κάνει όλο το σύνολο να έχει μία πολύ καλή και ιδιαίτερη συνοχή. Ιδιαίτερη ταινία όμως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Αυτή η συνοχή που έχει αφήνει απ? έξω κάθε περιθώριο για ανατροπές και έτσι αυτό που συμβαίνει είναι να παρακολουθούμε κάτι με ενδιαφέρον δε αλλά ουδέτερα μεν. Κατανοούμε την «κατηφόρα» που βιώνουν οι ήρωες αλλά ταυτόχρονα δεν περιμένουμε ότι θα αλλάξει κάτι στην πορεία αυτής. Όλα θα ακολουθήσουν την φυσική τους (σεναριακή) πορεία μέχρι και την τελευταία σκηνή. Και μετά θα σηκωθούμε από το κάθισμα και θα βγούμε από την αίθουσα χωρίς να έχουμε πάρει κάτι άλλο πέρα από δύο ώρες καλής ψυχαγωγίας, κυρίως για τους φίλους των ωμών, βίαιων αστυνομικών ταινιών.