Κυριακή, 25 Ιανουαρίου 2015 11:25

Μάριος Τριχάς. Ένας καλλιτέχνης που μετουσιώνει τα προσωπικά του οράματα σε συμβολιστικές συνθέσεις βαδίζοντας στο σταυροδρόμι Ανατολής - Δύσης

Γράφτηκε από τον 
Μάριος Τριχάς Μάριος Τριχάς

Γεννημένος στα Χανιά το 1977, ο Μάριος Τριχάς είναι ένας ζωγράφος ο οποίος, μέσα από τη προσωπική του -συμβολιστικών διαστάσεων- ματιέρα, ενώνει τον κόσμο της Ανατολής με εκείνον της Δύσης δίνοντας έργα όπου το νεωτερικό στοιχείο συνυπάρχει γόνιμα με το παραδοσιακό.

Μετά από μια σειρά μαθημάτων ζωγραφικής στην Ιεράπετρα και ελεύθερου σχεδίου στη Θεσσαλονίκη, κατά το διάστημα 1997-1998, ο δημιουργός ολοκλήρωσε τις σπουδές του στις καλές τέχνες στον «ΑΚΤΟ College of Art & Design» του Middlesex University (Αθήνα) από όπου και αποφοίτησε το 2002. Με τη λήψη του πτυχίου του συνέχισε να διευρύνει τα εικαστικά του ενδιαφέροντα παρακολουθώντας τη «Σχολή Αγιογραφίας» της Μητρόπολης Πειραιά, όπου και ήλθε σε επαφή με τη βυζαντινή τεχνοτροπία. Σήμερα, ζει και εργάζεται στην Ιεράπετρα. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις -ατομικές και ομαδικές- στην Κρήτη, στην Αθήνα και στο Μπορντώ, πολλά εκ των οποίων βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Αθήνα, στη Μάλτα, στη Ρώμη, στο Μπορντώ, στο Αλικάντε και στο Αμβούργο.

Κινούμενος στον χώρο του συμβολισμού, που αντιβαίνει στην υλιστική αισθητική ιδεολογία της σύγχρονης πραγματικότητας, ο Μάριος Τριχάς επιχειρεί να αποτυπώσει έναν κόσμο ιδεών, όπου τα πάντα υποβάλλονται από την πρόθεση του καλλιτέχνη. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά και ο Jean Moreas (1856-1910), στην εφημερίδα Le Figaro στις 18 Σεπτέμβρη του 1886, «ο Συμβολισμός» -που δεν είναι ένα στυλ αλλά μια στάση απέναντι στη ζωή- «επιζητεί να ντύσει την Ιδέα με μια αισθαντική μορφή, που, όμως, δεν θα ήταν ο καθ' εαυτός σκοπός της, αλλά, που θέτοντας καθ' ολοκληρίαν τον εαυτό της στην έκφραση της Ιδέας, θα παρέμενε υποκειμενική σε κείνην. Η Ιδέα, με τη σειρά της, δεν πρέπει να φανεί στερημένη από τα πολυτελή φορέματα των εξωτερικών αναλογιών, γιατί ο ουσιαστικός χαρακτήρας της τέχνης του Συμβολισμού συνίσταται στο να μην φτάνει ποτέ μέχρι τη σύλληψη της Ιδέας καθεαυτής. Έτσι, μέσα από την τέχνη, οι πίνακες της φύσης, οι ανθρώπινες πράξεις, όλα τα συγκεκριμένα φαινόμενα δεν θα εκδηλώνονταν καθεαυτά: πρόκειται εδώ για αισθαντικά φαινόμενα που προορίζονται να αναπαριστούν τις εσωτερικές τους σχέσεις με Ιδέες αρχετυπικές».

Χρησιμοποιώντας ακρυλικά, ώχρες και μια γενικότερα σκούρα χρωματική παλέτα, στην οποία το χρυσό κυριαρχεί σε λεπτομέρειες πάνω στον μουσαμά και στο χαρτόνι, ο ζωγράφος παντρεύει τους ανατολίτικους με τους δυτικούς πολιτισμούς, την ανατολίτικη με τη δυτική παράδοση, μυθολογία, θρησκεία. Μέσα από τους πίνακες, που πραγματεύονται τον αιώνιο μύθο, διηγείται ιστορίες ηρώων όπου τα παγανιστικά σύμβολα από τη Σρι Λάνκα συγχωνεύονται με εκείνα από τη Λιθουανία αλλά και τη μινωική Κρήτη και την αρχαία Ελλάδα. Έχοντας αυτό ως κύριο άξονα προσανατολισμού, οι συνθέσεις του διακατέχονται από μια αίσθηση σκοτεινότητας, μελαγχολίας, μυστικισμού και ερωτισμού, όπου η παρουσία του ονείρου, της μουσικής, του εξωτικού και του αγνώστου στο ευρύ κοινό αφήνουν το στίγμα τους σηματοδοτώντας την ιδιαίτερη υφολογία του δημιουργού. Με έντονη την παρουσία του horror vaccui και της γεωμετρικής διακοσμητικής διάθεσης, ο Μάριος Τριχάς αναπτύσσει ένα μαξιμαλιστικό λεξιλόγιο όπου τα αφηρημένα μοτίβα μέσα από τις art nouveau επιρροές του συγκροτούν ένα φανταστικό -συμβολιστικών αποχρώσεων- σκηνικό στο οποίο συνασπίζονται οι αντίθετες δυνάμεις της φύσης, μπλέκοντας εφευρετικά το παλιό με το καινούργιο.

Βαδίζοντας σε μια σπιριτουαλιστική κατεύθυνση, όπου η ποιητική του υψηλού ταυτίζεται με τον ιδεαλισμό, ο ζωγράφος επιχειρεί με ρεαλιστικά μέσα και εμμονή στη λεπτομέρεια, να αποτυπώσει οπτικά το μη ρεαλιστικό. Έτσι, αναπαριστά το επέκεινα με όρους του εδώ και του τώρα μέσα από μια τέχνη, στην οποία η πραγματικότητα -που βρίσκεται πέρα από τη συνείδηση- αποκαλύπτεται στον θεατή προβάλλοντάς του έναν κόσμο ετερόκλητων πολιτισμών, κοσμοθεωριών και φιλοσοφιών όπου δεσπόζει η έννοια της αλληγορικής αφήγησης.

Στειακάκης Χρυσοβαλάντης
(Ιστορικός Τέχνης)

Βιβλιογραφία:

• Argan, T.K., Η Μοντέρνα Τέχνη, μτφρ. Λ. Παπαδημήτρη, Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, 1998.
• Cassou, J., The Concise Encyclopedia of Symbolism, μτφρ. S. Saunders, Χέρτφοτνσαϊρ, Omega books Ltd, 1984.
• Chadwick, Ch., Συμβολισμός, μτφρ. Σ. Αλεξοπούλου, Αθήνα, Eκδόσεις Ερμής Ε.Π.Ε., 1989.
• Ferrari, O., et al., «Symbolism and Allegory», στο Encyclopedia of World Art, τόμ. XIII, Λονδίνο, 1967, σ. 792-840.
• France A., Moreas J., Bourde P., Τα πρώτα όπλα του Συμβολισμού, μτφρ. Ε. Πανταζής Ε., Αθήνα, Eκδόσεις Γνώση, 1983.
• Gibson M., Symbolism, Γερμανία, Taschen, 1999.
• Hofstatter, H., «Symbolism in Germany», στο I. Ehrhardt, S. Reynolds et.al., Kingdom of the Soul, Symbolist Art in Germany 1879-1920, Μόναχο-Λονδίνο-Νέα Υόρκη, Prestel, 2000.
• Lusie Smith, E., Symbolist Art, Λονδίνο, Thames and Hudson Ltd, 1972.
• Praz, O., The Romantic Agony, μτφρ. F. Kermode, Λονδίνο, Oxford University Press2, 1970.
• Reed, J.R., Decadent Style, Η.Π.Α., Αθήνα, Οχάιο, Ohio University Press, 1985.
• Χαραλαμπίδης, Α., Η Τέχνη του Εικοστού Αιώνα, Ζωγραφική, Πλαστική, Αρχιτεκτονική, τόμ. Ι:1880-1920, Θεσσαλονίκη, University Studio Press, 1990.

 

Έκθεση εικόνων

Εικ.1. Μάριος Τριχάς, Αδελφοί Λαμπρόπουλοι, ακρυλικό σε καμβά, 70 x 100 εκ., 2011.Εικ.2. Μάριος Τριχάς, Ο Qamar Al Zaman και το κυπαρίσσι, ακρυλικό σε καμβά, 70 x 100 εκ., 2011.Εικ.3. Μάριος Τριχάς, Κρίσνα, ακρυλικό σε καμβά, 80 x 100 εκ., 2012.Εικ.4. Μάριος Τριχάς, Η πρωτεύουσα πόλη, ακρυλικό σε καμβά, 70 x 100 εκ., 2012.Εικ.5. Μάριος Τριχάς, Η προσμονή, ακρυλικό σε καμβά, 70 x 150 εκ., 2013.Εικ.6. Μάριος Τριχάς, Η αυλή, ακρυλικό σε καμβά, 70 x 150 εκ. 2013.Εικ.7. Μάριος Τριχάς, H μάντισσα, ακρυλικό σε καμβά, 50 x 70 εκ., 2014.Εικ.8. Μάριος Τριχάς, Η μύηση, ακρυλικό σε καμβά, 100 x 150 εκ. 2014.Εικ.9. Μάριος Τριχάς, Το τάμα, ακρυλικό σε καμβά, 100 x 150 εκ. 2014.Εικ.10. Μάριος Τριχάς, O νεοαφιχθείς, ακρυλικό σε καμβά, 100 x 150 εκ. 2014.
Στειακάκης Βαλάντης

Ο Χρυσοβαλάντης Στειακάκης είναι Ιστορικός Τέχνης - Δρ. στις «Σπουδές στην Ελληνικό Πολιτισμό» και μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα τεχνοκριτικής και έχει εργαστεί και εργάζεται ως εκπαιδευτής για το μάθημα της ιστορίας της τέχνης σε Δημόσια και Ιδιωτικά Ι.Ε.Κ. της Αθήνας και της Κρήτης, σε Σ.Δ.Ε. και Κ.Δ.Β.Μ. της Κρήτης, σε Κολλέγιο - Παράρτημα Αγγλικού Πανεπιστημίου στην Κρήτη, καθώς και στη Σχολή Ξεναγών της Αθήνας. Παράλληλα, έχει εργαστεί ως επιμορφωτής στα Εικαστικά Εργαστήρια του Εκπαιδευτικού Tομέα του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, αλλά και ως αρχαιολόγος στην Κρήτη. Ταυτόχρονα, επιμελείται εικαστικές εκθέσεις και παραμένει ερευνητικά ενεργός, μετέχοντας σε διεθνή και εθνικά συνέδρια ιστορίας της τέχνης, εκδίδοντας μελέτες, αρθρογραφώντας και παραθέτοντας διαλέξεις - ομιλίες που άπτονται ζητημάτων αισθητικής.